Uzależnienie od pracy
Temat pracoholizmu był mi
swego czasu bardzo bliski, interesowałam się najnowszymi badaniami i napisałam
dwie prace dyplomowe w jego obszarze. Jest to temat niezwykle ciekawy z powodu
powszechnego, mylnego sposobu postrzegania pracoholizmu i społecznej aprobaty
dla tego uzależnienia. W wielu przypadkach choroba ta może przynosić korzyści w
postaci sukcesu zawodowego, gratyfikacji finansowej oraz prestiżowego stanowiska.
Jednak pracoholizm jest uzależnieniem czynnościowym, i tak jak wszystkie typy
uzależnień, jest bardzo groźny, a liczba zagrożeń i skutków ubocznych istotnie
przewyższa ewentualne korzyści materialne – jest prawdopodobnie najgroźniejszym
z problemów społecznych związanych z uwikłaniem zawodowym.
Pracoholizm to utrata kontroli nad czasem
spędzanym na wykonywaniu obowiązków związanych z pracą. Osoby
uzależnione od niej, mimo widocznych, groźnych konsekwencji dla swego zdrowia,
czy życia rodzinnego, nie potrafią ograniczyć pracy zarobkowej. Znajdują
wszelkie możliwe uzasadnienia i wymówki, by w dalszym ciągu pracować pod swoje siły
- wyniszczać swój organizm i życie.
Gdzie
szukać przyczyn?
Praca
jest bardzo ważnym elementem w życiu każdego człowieka. Ma spełniać swój podstawowy
cel, czyli dostarczać środków niezbędnych do życia, ale poza tym przynosi także
wiele innych korzyści niematerialnych, takich jak:
Poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji – dzięki
świadomości posiadania stałego źródła dochodu i stabilnej pracy, której nie
możemy stracić „z dnia na dzień”, czujemy się bezpiecznie, a obawa przed niezaspokojeniem
podstawowych potrzeb fizjologicznych nie spędza nam snu z powiek;
Poczucie ważności i niezależności – w
pracy wykonujemy swoje zadania, których dopilnowanie jest niezbędne na naszym
stanowisku, jesteśmy znaczącą częścią całości; możliwość pomagania innym, czy
dostarczania komuś potrzebnych produktów/usług sprawia, że czujemy się ważni i
potrzebni; posiadanie własnych pieniędzy daje nam niezależność i możliwość pełnego
decydowania o ich przeznaczeniu;
Poczucie przynależności do
społeczeństwa, w którym żyjemy – jednym z aspektów zdrowia psychicznego według
WHO jest w wolnym tłumaczeniu „dokładanie się do społeczności”, czyli czynny
udział jednostki w życiu społeczeństwa, który praca zapewnia; w pracy spotykamy
się także z innymi ludźmi, co dla wielu z nas jest kluczowym elementem
zatrudnienia – wymiany doświadczeń, myśli, przekonań, a także nawiązywania przyjaźni
wybiegających poza środowisko pracy;
Samorealizacja – w
pracy mamy możliwość rozwijania się, nauki i nabywania nowych umiejętności lub
nauczania innych – dzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniem;
Poczucie własnej wartości –
wszystkie wymienione wyżej elementy mają wpływ na nasze samopoczucie i
kształtują naszą samoocenę – sprawiają, że czujemy się bardziej z siebie
zadowoleni, mocniej wierzymy we własne możliwości i mamy więcej energii do
działania.
Praca jest ważna w kontekście naszego
zdrowia psychicznego i spełniania wielu kluczowych potrzeb, dlatego osoby
oddane pracy postrzegamy pozytywnie. Jednak utrata kontroli jest bardzo
groźna i wiąże się z długofalowymi konsekwencjami. Podatność na uzależnienie od
pracy wiązana jest z określonymi cechami i skłonnościami osobowościowymi np. perfekcjonizmem,
zachowaniami kompulsywnymi, ale może być także wypracowana na tle redukowania
lęku, mechanizmów podnoszenia własnej samooceny, czy uciekania od problemów w
życiu prywatnym w pracę. Pewne wzorce zachowań pracoholiczych mogą być również
wynoszone z domu.
Czym
to grozi?
Fizjologiczne
objawy, które spotykają pracoholików to m.in.: bóle głowy, niestrawność, zmęczenie, bóle i wrzody żołądka, alergie,
tiki nerwowe, skrócenie oddechu, zawroty głowy, bóle w klatce piersiowej itp.
Ponadto, mogą borykać się z problemami
ze snem, zdenerwowaniem, nieumiejętnością zrelaksowania się, hiperaktywnością, kłopotami
z koncentracją uwagi, zmiennymi nastrojami, niecierpliwością oraz trudnością z
zapamiętywaniem informacji. Kolejną komplikacją stają się kłopoty z funkcjonowaniem społecznym
pracoholika. Cały swój czas oraz uwagę poświęca on pracy, co powoduje
zubożenie kontaktów interpersonalnych oraz obniżenia ich jakości. Wyniki
przeprowadzonych badań dowodzą, że uzależnienie od pracy prowadzi do płytkich relacji rodzinnych, istotnie wpływa
na konflikty małżeńskie i powoduje powielanie dysfunkcyjnego wzoru
funkcjonowania rodziny – „dziedziczenie pracoholizmu” oraz innych trudności
w bliskich relacjach. Co równie ważne, pracoholicy nie są idealnymi
pracownikami - mimo swego zaangażowania,
dobrych chęci i zaabsorbowania pracą, nie pracują oni w sposób efektywny i
przynoszący korzyści organizacji, w której są zatrudnieni. Osoby uzależnione
od pracy mają skłonności do perfekcjonizmu i nadmiernej kontroli, a co za tym
idzie niechętnie delegują zadania – wolą wykonywać je sami, co istotnie wydłuża
czas osiągnięcia celu. Nie budują satysfakcjonujących, opartych na wzajemnym
zaufaniu relacji interpersonalnych w pracy, co obniża morale i często utrudnia
komunikację. Pracoholików często charakteryzuje sztywność w działaniu – wolą postępować
zgodnie z wypróbowanym już stylem wykonania zadań, nawet jeżeli jest on
przestarzały i zajmuje więcej czasu, co obniża ich elastyczność i kreatywność. Wysokie
wymagania (za wysokie) stawiają sobie i swoim podwładnym, jednocześnie nie
potrafiąc docenić efektów swojej pracy.
Przy
takim obrazie funkcjonowania pracoholików, konsekwencji zdrowotnych oraz wpływu
na życie prywatne, jakie powoduje uzależnienie, trudno sobie wyobrazić, że jest
to powszechnie szanowana i ceniona postawa.
Dlaczego
uzależnienie od pracy bywa pozytywnie postrzegane? Wydaje mi się, że wiąże się
to z widocznymi gołym okiem korzyściami materialnymi i zawodowymi. Często
słyszę jak ktoś mówi, że jest pracoholikiem, chcąc podkreślić to, że dużo czasu
poświęca swojej pracy i bardzo ją lubi. Pracoholizm kojarzy się z wysokim
wynagrodzeniem wypracowanym na tle długich godzin spędzanych na pracy oraz
sukcesem – osiąganym na podstawie pracowitości i poświęcenia. Uzależnienie od pracy bezsprzecznie kojarzy
się z osobą ambitną i pracowitą, dążącą do osiągnięcia spektakularnego sukcesu.
Pracoholizm
ma tak samo negatywne skutki jak każde inne uzależnienie - wyniszcza osobę
uzależnioną pod względem psychicznym i fizycznym, zabiera czas, a nawet życie.
Podstawowymi
kryteriami uzależnienia od pracy są:
·
a) utrata kontroli nad czasem poświęcanym na pracę
· b) poczucie wewnętrznego przymusu wobec podejmowania
pracy
·
c) występowanie zjawiska zbliżonego do objawów
zespołu abstynencyjnego
Co
niezmiernie ważne i często pomijane – praca
niekoniecznie jest dla pracoholika źródłem przyjemności i satysfakcji.
Osoby, które lubią swoją pracę i dlatego poświęcają jej dużo czasu nie są od
niej uzależnione w sensie diagnostycznym. Jak wypisano powyżej, osoba
uzależniona od pracy odczuwa wewnętrzny przymus, nawiedzają ją natrętne myśli nt.
pracy poza nią, odczuwa wyrzuty sumienia, gdy nie poświęca pracy wystarczająco
dużo czasu oraz nie potrafi zrelaksować się podczas dni wolnych jak weekendy,
czy urlop, obsesyjnie myśląc o pracy do wykonania, która czeka i wkrótce nadejdzie.
Praca jest dla pracoholika przymusową koniecznością i życiowym priorytetem,
poświęca jej dużo czasu, energii oraz zdrowia, często nie zauważając efektów
tego poświęcenia, zarówno negatywnych (uzależnienia), jak i tych pozytywnych
(sukcesów).
Pozdrawiam,
Marianna
Urbanek
~ Taal, Luzon, Fot. M. Urbanek
~ Taal, Luzon, Fot. M. Urbanek
7 komentarze
Bardzo dobre.
OdpowiedzUsuńNiestety to jest również pewna forma uzależnienia która niestety nie jest zdrowa dla naszego organizmu. Często później łączy się to z alkoholizmem lub narkotykami. W takiej fazie zdecydowanie już warto udać się np. do ośrodka https://detoksfenix.pl/ w którym będziemy mogli liczyć na profesjonalną pomoc.
OdpowiedzUsuńJestem pod wrażeniem. Bardzo fajny artykuł.
OdpowiedzUsuńDziękuję uprzejmie za komentarze i pozytywne opinie! :)
OdpowiedzUsuńuzależnić można się od wielu rzeczy i chyba najpopularniejszy u nas w kraju jest alkoholizm. gdyby do tego doszło to tutaj https://odtruwaniekatowice.pl/odtrucie-alkoholowe-myslowice-siemianowice-slaskie-zory/ znaleźć można informacje oraz namiar odnośnie odtruwania alkoholowego. polecam zapoznać się z tematem
OdpowiedzUsuńCo by nie mówić to jak najbardziej jest to na pewno problem i ja jeszcze chcę dodać, że także całkiem ważnym jest to aby wiedzieć gdzie szukać pomocy. Ja na pewno udałbym się do psychologa https://dominikhaak.pl/ aby wiedzieć jak sobie z tym poradzić.
OdpowiedzUsuńW poszukiwaniu drogi do lepszego samopoczucia i zdrowia psychicznego, konsultacje psychologiczne odgrywają kluczową rolę. Dzięki wsparciu specjalistów można znacząco poprawić jakość swojego życia. Pełna oferta usług psychologicznych dla mieszkańców Poznania jest dostępna na https://www.terapiapoznan.pl/.
OdpowiedzUsuń